Michiel de Ruyter verwelkomt Prins Willem III aan boord van zijn vlaggenschip Zeven Provinciën op de Rede van Texel
Het is zondag 16 mei 1666 en we zien een zon overgoten spektakel op de Rede van Texel. Admiraal Michiel de Ruyter was recentelijk benoemd tot opperbevelhebber van de vloot en arriveerde met zijn vlaggenschip Zeven Provinciën op het Marsdiep. Hij wachtte daar op de aankomst van meer schepen van de Hollandse admiraliteiten. Een jaar eerder was de tweede zeeoorlog met Engeland uitgebroken en De Ruyter bereidde zijn vloot voor op een nieuwe confrontatie met de vijand aan de andere kant van de Noordzee.
Vanaf april wachtten de bemanningen aan boord van het groeiende aantal schepen lijdzaam op de komende acties. Bezoek van familieleden en van de lokale bevolking aan boord van de schepen gaf enige afleiding maar was voor wat betreft het handhaven van de vereiste discipline niet echt bevorderlijk. Voor admiraal De Ruyter was het bezoek van de vijftien jaar oude oranje prins Willem III die de functie had van Stadhouder in de Republiek van de Zeven Verenigde Provinciën, een welkome gebeurtenis.
Vergezeld door een groep adellijke personen arriveerde de prins in Den Helder en een koninklijk jacht bracht hem naar het vlaggenschip waar hij door de vlootvoogd werd verwelkomd. Het enthousiasme van de Oranjegezinde toeschouwers was overweldigend. Saluutschoten en trompetgeschal begeleidden de ceremoniële gebeurtenis en twee fregatten voerden een spiegelgevecht uit. Gratis bier dat in grote hoeveelheden beschikbaar was verhoogde onder de bemanningsleden in hoge mate de sfeer en een aanwezige historicus noemde het een ‘’Machtig spektakel”.
Vanaf april wachtten de bemanningen aan boord van het groeiende aantal schepen lijdzaam op de komende acties. Bezoek van familieleden en van de lokale bevolking aan boord van de schepen gaf enige afleiding maar was voor wat betreft het handhaven van de vereiste discipline niet echt bevorderlijk. Voor admiraal De Ruyter was het bezoek van de vijftien jaar oude oranje prins Willem III die de functie had van Stadhouder in de Republiek van de Zeven Verenigde Provinciën, een welkome gebeurtenis.
Vergezeld door een groep adellijke personen arriveerde de prins in Den Helder en een koninklijk jacht bracht hem naar het vlaggenschip waar hij door de vlootvoogd werd verwelkomd. Het enthousiasme van de Oranjegezinde toeschouwers was overweldigend. Saluutschoten en trompetgeschal begeleidden de ceremoniële gebeurtenis en twee fregatten voerden een spiegelgevecht uit. Gratis bier dat in grote hoeveelheden beschikbaar was verhoogde onder de bemanningsleden in hoge mate de sfeer en een aanwezige historicus noemde het een ‘’Machtig spektakel”.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hr.Ms. De Ruyter, C 801
Deze lichte kruiser heeft bij de Koninklijke marine dienstgedaan van 18 november 1953 tot 13 oktober 1972. Met haar zusterschip Hr.Ms. De Zeven Provinciën hebben deze schepen wisselend dienstgedaan als vlaggenschip van de smaldelen 1 en 5.
De kiellegging van beide schepen vond plaats vóór de Tweede Wereldoorlog. Na haar uitdienststelling in 1972 verliet ze als BAP Almirante Grau Den Helder om dienst te gaan doen bij de Peruaanse marine. Daar werd het schip 26 september 2017 uit dienst gesteld en eindigde spoedig daarna haar bestaan op een Ecuadoriaanse sloopwerf.
Met dit olieverfschilderij uit 2023 vereeuwigde maritiem schilder Maarten Platje dit iconische marineschip.
Deze lichte kruiser heeft bij de Koninklijke marine dienstgedaan van 18 november 1953 tot 13 oktober 1972. Met haar zusterschip Hr.Ms. De Zeven Provinciën hebben deze schepen wisselend dienstgedaan als vlaggenschip van de smaldelen 1 en 5.
De kiellegging van beide schepen vond plaats vóór de Tweede Wereldoorlog. Na haar uitdienststelling in 1972 verliet ze als BAP Almirante Grau Den Helder om dienst te gaan doen bij de Peruaanse marine. Daar werd het schip 26 september 2017 uit dienst gesteld en eindigde spoedig daarna haar bestaan op een Ecuadoriaanse sloopwerf.
Met dit olieverfschilderij uit 2023 vereeuwigde maritiem schilder Maarten Platje dit iconische marineschip.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Maarten Platje’s schilderij van de acties op de 25ste juli 1944 is onderdeel van de permanente tentoonstelling in het Marine Museum te Den Helder.
(Schilderij hieronder)
(Schilderij hieronder)
Hr.Ms. Tromp in actie tijdens operatie Crimson 25 juli 1944
In 1944 kwam de Japanse ‘Blitzkrieg’ die op 7 december 1941 met de aanval op de Amerikaanse marinebases Pearl Harbor begon tot stilstand. Maand na maand heroverden de geallieerden, met amfibische operaties en luchtaanvallen, Japanse militaire bases. Na de Slag bij Midway in juni 1942 was de Japanse marine niet langer in staat om met grote oorlogsschepen operaties in de Indische Oceaan uit te voeren. De nog operationeel inzetbare schepen en vliegtuigen van de Koninklijke marine werden onder bevel geplaatst van de Britse Oostelijke Vloot en namen deel aan zee- en luchtaanvallen op Japanse militaire faciliteiten. In de zomer van 1944 werd een task force bestaande uit twee Britse vliegkampschepen, zeven kruisers (waaronder de Nederlandse kruiser Hr.Ms. Tromp) en tien jagers uitgezonden voor operaties tegen de Japanse marinebasis in de baai van het eiland Sabang bij de westkust van Java. De naam van de operatie luidde Crimson. De Nederlandse kruiser en drie Britse jagers kregen opdracht om het meest gevaarlijke onderdeel van de operatie uit te voeren: als een ‘in shore’ eenheid moest de baai worden binnengevaren om nabij-bombardementen tegen landdoelen en varende eenheden uit te voeren. Om 06.57, op een afstand van 10.500 meter opende Hr.Ms. Tromp het vuur met haar 15 cm kanonnen die gericht waren op reparatie faciliteiten en bevoorradingsbarakken. Vanaf diep in de baai afgevuurde Japanse salvo’s explodeerden in de directe omgeving van de Nederlandse kruiser. Met haar 7.5 cm kanonnen en 40 mm afweergeschut werden Japanse kustbatterijen en mitrailleurstellingen vernietigd. Voor de Nederlandse marinemannen was het, na meer dan twee jaar, een vreugdevol moment om deel te nemen aan aanvallen op de Japanse vijand.
Roofdier-klasse fregatten
Na de oprichting van de NAVO werd in de Verenigde Staten het Mutual Defence Aid Programm (MDAP) opgestart. Met dit programma werd militaire uitrusting geleverd aan Europese lidstaten. In het kader van dit programma kreeg de Koninklijke marine de beschikking over een zestal fregatten van het US Coastal Escort type.
Deze schepen werden als Roofdier-klasse fregatten in dienst gesteld en werden gedoopt als Wolf, Fret, Hermelijn, Vos, Panter en Jaguar.
De fregatten werden ingezet bij kustescortes, visserijcontrole, kustwacht operaties en voor het opleiden van adelborsten.
In 1984 werd de laatste eenheid van deze klasse uitdienst gesteld.
Op het schilderij is Hr.Ms. Wolf en een van haar zusterschepen te zien manoeuvrerend in het Marsdiep met op de achtergrond de Lange Jaap.
====================================================================================================================
“Sink the Bismarck”
Met deze opdracht stuurde de Britse Admiralty in mei 1941 een vlootverband, waaronder HMS Hood en HMS Prince of Wales, naar de noordelijke Atlantische Oceaan.
De Bismarck samen met andere slagschepen van de Kriegsmarine vormde daar een grote bedreiging voor de geallieerde konvooien.
Met deze opdracht stuurde de Britse Admiralty in mei 1941 een vlootverband, waaronder HMS Hood en HMS Prince of Wales, naar de noordelijke Atlantische Oceaan.
De Bismarck samen met andere slagschepen van de Kriegsmarine vormde daar een grote bedreiging voor de geallieerde konvooien.
De Bismarck, een schip met een tonnage van 41700 ton, werd in augustus 1940 in dienst gesteld en had een bemanning van 103 officieren en 1962 onderofficieren en manschappen. Tijdens de finale zeeslag waarbij het schip betrokken was ging HMS Hood met medeneming van haar voltallige bemanning ten onder.
Aangevallen door Swordfish torpedovliegtuigen was de Bismarck stuurloos geworden en werd zij een weerloos slachtoffer van de Britse schepen. De commandant van het schip besloot op 27 mei, in een de positie 48o10 N en 160 12 W, het zwaar beschadigde schip tot zinken te brengen.
Dit schilderij van Maarten Platje toont de Bismarck op weg naar het fatale treffen met de Royal Navy.
Aangevallen door Swordfish torpedovliegtuigen was de Bismarck stuurloos geworden en werd zij een weerloos slachtoffer van de Britse schepen. De commandant van het schip besloot op 27 mei, in een de positie 48o10 N en 160 12 W, het zwaar beschadigde schip tot zinken te brengen.
Dit schilderij van Maarten Platje toont de Bismarck op weg naar het fatale treffen met de Royal Navy.
Kortenaer-klasse S-fregatten
De fregatten van de Kortenaer-klasse kwamen vanaf het einde van de jaren zeventig bij de Koninklijke marine, als vervangers van de onderzeebootjagers die jarenlang de werkpaarden van de vloot waren, in dienst.
Met de in Nederland ontwikkelde sensoren en apparatuur behoorden deze schepen bij het in dienst komen tot de modernste ter wereld. De schilder heeft de naamgever van de klasse, Hr.Ms. Kortenaer, als centraal onderwerp afgebeeld. De onder de boeg bevindende sonar uitstulping veroorzaakte een kenmerkende boeggolf die bij hoge vaart minder ver werd opgeworpen als bij de onderzeebootjagers.
In de periode dat de schepen van de Kortenaer-klasse in dienst waren, werden door de Koninklijke marine grote eskaderreizen gemaakt met vaak (sub)tropische bestemmingen. De schilder heeft de schepen weergegeven in een tropische omgeving met een boordhelicopter van het type Westland Lynx SH-14C afkomstig van één van de schepen.
De fregatten hebben bij de Koninklijke marine dienst gedaan tot aan het einde van de jaren negentig. Na uitdienststelling werden twee schepen verkocht aan de Verenigde Arabische Emiraten, de overigen aan Griekenland.
De fregatten van de Kortenaer-klasse kwamen vanaf het einde van de jaren zeventig bij de Koninklijke marine, als vervangers van de onderzeebootjagers die jarenlang de werkpaarden van de vloot waren, in dienst.
Met de in Nederland ontwikkelde sensoren en apparatuur behoorden deze schepen bij het in dienst komen tot de modernste ter wereld. De schilder heeft de naamgever van de klasse, Hr.Ms. Kortenaer, als centraal onderwerp afgebeeld. De onder de boeg bevindende sonar uitstulping veroorzaakte een kenmerkende boeggolf die bij hoge vaart minder ver werd opgeworpen als bij de onderzeebootjagers.
In de periode dat de schepen van de Kortenaer-klasse in dienst waren, werden door de Koninklijke marine grote eskaderreizen gemaakt met vaak (sub)tropische bestemmingen. De schilder heeft de schepen weergegeven in een tropische omgeving met een boordhelicopter van het type Westland Lynx SH-14C afkomstig van één van de schepen.
De fregatten hebben bij de Koninklijke marine dienst gedaan tot aan het einde van de jaren negentig. Na uitdienststelling werden twee schepen verkocht aan de Verenigde Arabische Emiraten, de overigen aan Griekenland.